سؤال: حرکت امام حسین(ع) یک حرکت انقلابی و سیاسی بود؛ الآن بعد سیاسی حادثه عاشورا در دوره معاصر و ایام اربعین چگونه است؟
خداوند متعال در قرآن کریم همه مسلمان را به اتحاد و یکپارچگی رهنمون ساخته است؛ از این‌رو دین اسلام برای مناسبت‌های مختلف با هدف هبستگی و اتحاد بین مسلمانبرنامه‌هایی را از جمله نماز جمعه، نماز عید فطر و قربان، مناسک حج تعیین کرده است. اربعین نیز نقش زیادی در اتحاد و اجتماع مسلمانان دارد. شرکت در این مراسم باعث می‌شود تا زائران امام حسین(ع) به یک خودشناسی و تفکر انقلابی و سیاسی برسند؛ زیرا راهی که در آن گام برمی‌دارند راه مردان بزرگی بوده که اسلام را زنده نگه داشته‌اند. بهترین درس کربلا و پیام آن برای زائران این است: در مقابل ظلم، سکوت را جایز ندانند و فریاد عدالت خواهی سر دهند.
سؤال: فلسفه پاسداشت اربعین حضرت اباعبدالله الحسین(ع) به شکل پیاده‌روی پس از قریب به ۱۴قرن از واقعه عاشورا چیست؟
پیاده‌روی و زیارت حرم مطهر امام حسین(ع) در روز اربعین ریشه تاریخی دارد؛ چرا که جابر بن عبدالله انصاری و عطیه عوفی در سال ۱۲۸۱ قمری با پای پیاده از مدینه حرکت کردند و در صبح اولین اربعینی که از شهادت حضرت سیدالشهدا(ع) می‌گذشت، به کربلا رسیدند و طبق آنچه که در منابع شیعه معتبر مشهود است در روز اربعین حضرت زینب کبری(س) و امام سجاد همراه با هشتاد و چهار نفر وارد کربلا شدند و پس از گفتگو با جابر عبدالله انصاری، قبر مطهر امام(ع) را زیارت کردند و از آنجا زیارت اربعین آغاز شد.
پیاده روی اربعین در سیره علما نیز وجود داشته است؛ شیخ میرزا حسین نوری اولین بار در عید قربان به پیاده‌روی از نجف تا کربلا اقدام کرد که ۳ روز در راه بود و حدود ۳۰ نفر از دوستان و اطرافیانش وی را همراهی می‌کردند؛ مرحوم محدث نوری از آن پس تصمیم گرفت، هر سال این کار را تکرار کند؛ ایشان آخرین بار در سال ۱۳۱۹ قمری با پای پیاده به زیارت حرم أباعبدالله حسین(ع) رفت. مرحوم آیت‌الله العظمی بهجت(ره) نیز فرموده‌اند: «امام زمان(عج) پس از ظهور، خود را به واسطه امام حسین(ع) به همه عالم معرفی می‌کند؛ بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، امام حسین(ع) را شناخته باشند و پیاده‌روی اربعین بهترین فرصت برای این کار است».